Breng mij naar het informatiepaneel!


In de nacht van 6 op 7 oktober 1942 stegen 237 Britse bommenwerpers op voor een aanval op Osnabrück. Veertien van deze toestellen waren Vickers Wellingtons die toebehoorden aan RAF 75 (New Zealand) Squadron. De toestellen waren rond 20:00 uur Engelse tijd opgestegen vanaf RAF Mildenhall met elk een bommenlast van 4000lbs aan conventionele bommen, aangevuld met brandbommen. Eén van deze toestellen betrof Wellington Mk.III DF639 AA-N, het enige toestel dat deze nacht niet terugkeerde naar RAF Mildenhall.

De route van 6 op 7 oktober 1942 die min of meer rechtstreeks naar Osnabrück liep

De route was, ondanks een vrij directe nadering, zo gekozen om zwaarbeveiligde gebieden en grote steden te ontwijken. Er werd gehoopt dat de Pathfinder toestellen op deze manier ongehavend het doel konden bereiken én markeren. Boven het doel, dat goed verlicht was door afgeworpen lichtfakkels, werden verspreidde brandhaarden gezien. Tevens was er veel lichte en zware Duitse Flak luchtafweer te verduren die samen met de aanwezige zoeklichten optraden. Het bombardement vond plaatst tussen 22:12 en 22:57 uur.

Desondanks rapporteerde het grootste deel van bommenwerpers (210 bommenwerper) succesvol hun bommenlast af geworpen te hebben boven het doel. Van de andere 27 toestellen waren 21 genoodzaakt de missie vroegtijdig af te breken ofwel door technische problemen, niet in staat het doel te lokaliseren ofwel een aanval door een vijandelijke nachtjager. De overige zes toestellen keerde niet terug naar hun basis.

Eén van de voorgangers van Wellington DF639 AA-N: Wellington Mk.I R1409 AA-N

Het is onbekend of Wellington DF639 AA-N het doel heeft weten te bereiken. Wat wel bekend is, is dat het toestel gevlogen door piloot Sergeant George William Rhodes en zijn vier bemanningsleden rond 23:00 uur werd onderschept door een Duitse Do217J nachtjager van Stab I. Gruppe, Nachtjagdgeschwader 3. Dit toestel werd gevlogen door Leutnant Johannes ‘Hans’ Krause, Bordfunker Unteroffizier Otto Zinn en Bordmechaniker Unteroffizier Fritz Specht en was om 21:40 opgestegen vanaf vliegbasis Rheine.

Voor meer informatie over de bemanning van Wellington DF639 AA-N, klik op onderstaande uitvouwbare balk.

George William Rhodes werd geboren in 1922 als zoon van Richard Allen en Annie Rhodes te Wembley, een wijk in Londen. George werd op 13 oktober 1922 gedoopt in de St John the Evangelist kerk te Wembley. George's vader werkte als timmerman.

Na zijn opleiding afgerond te hebben sloot George zich op 9 januari 1941 aan bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot piloot. Hij kreeg identificatienummer '1331658'.

Na zijn keuring te zijn doorlopen werd George op 7 juni 1941 toebedeeld aan No.7 Initial Training Wing (ITW) en op 1 oktober 1941 aan No.12 Service Flying Training School (SFTS). Hier werd George opgeleid tot piloot.

Vervolgens werd George toebedeeld aan No.25 Operational Training Unit. Het is waarschijnlijk hier dat de bemanning van George elkaar ontmoette en samen een 'crew' vormde. Op 15 september werden zij dan ook toebedeeld aan RAF 75 Squadron, waar George vloog als piloot van een Vickers Wellington bommenwerper. George vloog hier de volgende missies als co-piloot om ervaring op te doen voor zelf het roer over te nemen:

  • 18 op 19 september 1942; Gardening missie bij St. Nazaire, in Wellington BJ772 (tijdens een 'Gardening' missie moest de bemanning zeemijnen plaatsten, ditmaal voor de kust van St. Nazaire. George vloog deze missie mee als co-piloot)
  • 19 op 20 september 1942; Saarbrücken, in Wellington BJ772 (tijdens deze missie vloog George mee als co-piloot)

George vloog vervolgens de volgende missies met zijn eigen toestel en vaste bemanning:

  • 30 september 1942: Gardening missie bij Terschelling, in Wellington DF639
  • 2 op 3 oktober 1942; Krefeld, in Wellington DF639
  • 5 op 6 oktober 1942; Aken, in Wellington DF639
  • 6 op 7 oktober 1942; Osnabrück, in Wellington DF639 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)

In het 'Oale Meestershuus' museum te Slagharen is een kleine expositie te bezoeken over George met verschillende persoonlijke foto's, brieven en andere artefacten van George, gedoneerd door zijn nabestaanden.

Walter John Howes werd geboren op 30 september 1913 als zoon van Victor Howes en Annie Palling te Engeland. Walter had één zus (Alice Hilde Howes) en één broertje (Victor Cecil Howes). Walters vader werkt als rijtuigmaker. De familie woonde op 78 Falconwood Avenue te Welling, nabij Londen.

Na zijn opleiding afgerond te hebben ging Walter werken als lokale ambtenaar. Met het uitbreken van de oorlog sloot Walter zich op 16 september 1940 aan bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot waarnemer. Hij kreeg identificatienummer '1378338'.

Na zijn keuring te zijn doorlopen werd Walter op 5 april 1941 toebedeeld aan No.11 Initial Training Wing (ITW). Vervolgens stapte Walter op de boot richting Canada. Hier werd hij op 24 juli 1941 toebedeeld aan No.33 Air Navigation School (ANS) te Hamilton, Ontario, waar hij werd opgeleid tot waarnemer/navigator. Walter volgde hier ook een opleiding tot boordschutter en bommenrichter, bij No.31 Bombing and Gunnery School (BGS) te Picton, Ontario.

De poort van No.31 BGS te Picton, Ontario

Bron: Vintage Wings of Canada

Vervolgens stapte Walter weer op de boot richting Engeland, waar hij uiteindelijk toebedeeld werd aan No.25 Operational Training Unit. Het is waarschijnlijk hier dat de bemanning van George William Rhodes elkaar ontmoette en samen een 'crew' vormde. Op 15 september werden zij dan ook toebedeeld aan RAF 75 Squadron, waar Walter vloog als waarnemer van een Vickers Wellington bommenwerper. Walter vloog hier de volgende missies:

  • 30 september 1942: Gardening missie bij Terschelling, in Wellington DF639
  • 2 op 3 oktober 1942; Krefeld, in Wellington DF639
  • 5 op 6 oktober 1942; Aken, in Wellington DF639
  • 6 op 7 oktober 1942; Osnabrück, in Wellington DF639 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)

John ‘Jack’ Forman werd geboren op 11 augustus 1920 als zoon van James Clark Forman en Helen Riely te Reston, Manitoba. Jack was de jongste van vijf kinderen. Jacks ouders waren in 1912 geïmmigreerd van Edinburgh, Schotland naar Canada. In 1929 kwam Jacks moeder te overlijden aan tuberculose.

In 1926 begon Jack aan zijn onderwijs aan de Reston Public School. Hier zat hij tot 1934 op school in Grade I tot VIII. Vervolgens volgde Jack vier jaar onderwijs op de Reston Public High School. Op zijn 19e liet hij het onderwijs achter zich en begon met fulltime werken in de landbouw. Hij werkte hier al zes jaar als bijbaan. Ruim een jaar later nam Jack ontslag en meldde hij zich op 21 november 1940 aan voor bij de Royal Canadian Air Force. Bij aanmelding liet Jack weten de ambitie te hebben om commercieel piloot te worden. Uiteindelijk kreeg Jack identificatienummer 'R/80334'.

In zijn vrije tijd was Jack graag bezig met gasmotoren. Ook deed hij graag aan hockey, zwemmen en baseball. Bezigheden die nuttig waren voor zijn carrière binnen de Royal Canadian Air Force waren doelschieten en het bouwen van modelvliegtuigen.

Na zijn toelating kon Jack beginnen aan zijn opleiding tot radiotelegrafist en boordschutter. Hij volgde een aantal cursussen in Canada, waarna hij op 23 oktober 1941 op de boot stapte richting Groot-Brittannië. Hier werd hij op 17 maart 1942 toebedeeld aan No.25 Operational Training Unit en vervolgens op 18 april 1942 aan No.13 Operational Training Unit. Op 26 april 1942 kwam er echter een pauze in zijn opleiding toen Jack werd opgenomen in de ziekenboeg; hij had een ingegroeide teennagel. Na zijn teen gestoten te hebben zo'n 8 tot 12 dagen daarvoor "deed het sinds toen steeds meer pijn" en uiteindelijk kon Jack "nauwelijks lopen". Op 6 mei 1942 werd Jack weer teruggestuurd naar zijn eenheid nadat hij een ingreep had gehad en zijn wond "was dichtgeschroeid", aldus het officiële documentje.

Jack werd omschreven als "een competente operateur die geneigd is onvoorzichtig te zijn" en "een enthousiaste operateur die geïnteresseerd is in zijn werk, maar nogal traag is". Aanbevelingsbrieven spreken over Jack als "een goed type, geen slechte gewoontes, gezond en absoluut betrouwbaar".

Op 13 mei 1942 werd Jack weer teruggestuurd naar No.25 Operational Training Unit. Het is waarschijnlijk hier dat de bemanning van George William Rhodes elkaar ontmoette en samen een 'crew' vormde. Op 15 september werden zij dan ook toebedeeld aan RAF 75 Squadron, waar Jack vloog als radiotelegrafist van een Vickers Wellington bommenwerper. Jack vloog hier de volgende missies, allen met zijn vaste bemanning:

  • 30 september 1942: Gardening missie bij Terschelling, in Wellington DF639
  • 2 op 3 oktober 1942; Krefeld, in Wellington DF639
  • 5 op 6 oktober 1942; Aken, in Wellington DF639
  • 6 op 7 oktober 1942; Osnabrück, in Wellington DF639 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)

Geoffrey Slater werd geboren op 13 september 1920 als zoon van Harold Slater en Ivy Marie Slater in Sheffield. Geoffrey had één broer, Leslie Douglas Slater, en twee zusjes Betty Doreen Slater en Barbara Marie Slater. Bij het gezin woonde ook Frances Smith, die als huishoudelijk personeel stond ingeschreven.

Na zijn opleiding voltooid te hebben ging Geoffrey werken als bediende bij een lokale staalhandelaar.

Op 6 september 1940 meldde Geoffrey zich aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot boordschutter. Hij kreeg identificatienummer '1287890'. Geoffrey werd na zijn keuring toebedeeld aan No.11 Initial Training Wing (ITW), waar hij van 12 april 1941 tot september 1941 te vinden was. 

In juli 1941 stapte Geoffrey op de boot naar Canada. Hier zette hij zijn opleiding voort bij onder andere No.31 Gunnery School. Op 9 februari 1942 kwam Geoffrey weer aan in Engeland, waar hij op 26 mei 1942 werd toebedeeld aan No.25 Operational Training Unit. Het is waarschijnlijk hier dat de bemanning van George William Rhodes elkaar ontmoette en samen een 'crew' vormde. Op 15 september werden zij dan ook toebedeeld aan RAF 75 Squadron, waar Geoffrey vloog als boordschutter van een Vickers Wellington bommenwerper. Geoffrey vloog hier de volgende missies, allen met zijn vaste bemanning:

  • 30 september 1942: Gardening missie bij Terschelling, in Wellington DF639
  • 2 op 3 oktober 1942; Krefeld, in Wellington DF639
  • 5 op 6 oktober 1942; Aken, in Wellington DF639
  • 6 op 7 oktober 1942; Osnabrück, in Wellington DF639 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)

John Forbes werd geboren op 28 oktober 1920 als zoon van Edward Morris Forbes en Mabel Harriett Forbes in Southfields, Londen. John had één zus genaamd Mabel Forbes. John werd op 26 december 1920 gedoopt in de St. Barnabas Church te Southfields.

Na zijn opleiding voltooid te hebben ging John werken als assistent in een lokale supermarkt.

John meldde zich op 20 februari 1941 aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot boordschutter. Hij kreeg identificatienummer '1314891'.

Na zijn keuring te hebben gehad stond John een tijdje op stand-by: uiteindelijk werd hij op 16 december 1941 toebedeeld aan No.1 Air Armament School (AAS). Hier maakte John kennis met vuurwapens en werd hij getraind hoe er mee om te gaan. Vervolgens werd John op 10 mei 1942 toebedeeld aan No.7 Air Gunnery School (AGS). Hier rondde John zijn opleiding af, waarna hij op 26 mei 1942 werd toebedeeld aan No.25 Operational Training Unit. Het is waarschijnlijk hier dat de bemanning van George William Rhodes elkaar ontmoette en samen een 'crew' vormde. Op 15 september werden zij dan ook toebedeeld aan RAF 75 Squadron, waar John vloog als boordschutter van een Vickers Wellington bommenwerper. John vloog hier de volgende missies, allen met zijn vaste bemanning:

  • 30 september 1942: Gardening missie bij Terschelling, in Wellington DF639
  • 2 op 3 oktober 1942; Krefeld, in Wellington DF639
  • 5 op 6 oktober 1942; Aken, in Wellington DF639
  • 6 op 7 oktober 1942; Osnabrück, in Wellington DF639 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)

Vliegende op 3100 meter zou Wellington DF639 AA-N de eerste overwinning van Leutnant Hans Krause worden toen het om 23:04 neerstortte nabij Schuinesloot. Geen van de bemanningsleden kon het toestel tijdig verlaten; allen kwamen om het leven. Leutnant Hans Krause zou achttien minuten later meteen zijn tweede toestel neerschieten. Dit betrof Wellington Mk.III BK313 KO-B, welke om 23:22 bij Uelsen neerstortte. Leutnant Hans Krause rapporteerde later in zijn Flugbuch: “twee Vickers Wellingtons neergeschoten. 10 bemanningsleden. Sergeant Loombe + Officers L.J. Smith + D.W. Lennard + R.L. Albery + G. Slater +. De anderen konden niet geïdentificeerd worden.” Op 8 oktober 1942 werd Leutnant Hans Krause onderscheiden met het Eisernes Kreuz II. Klasse (IJzeren Kruis 2e klasse) en Frontflugspange (Gesp voor Gevechtsvluchten aan het Front).

Op 9 oktober schreef Gemeenteveldwachter van Hardenberg, Th.H. Schuurman:

Op dinsdag den zesden oktober 1900 twee en veertig, te omstreeks 23:30 uur, is te Slagharen binnen de gemeente Hardenberg een vliegtuig neergestort op het bouwland-aardappelland in gebruik bij en toebehorende aan Hendrik Euverman en gelegen aan de Troostenwijk.

Het vliegtuig is neergestort even nadat van te voren in de lucht een luchtgevecht had plaats gehad.

Onmiddellijk is door mij rapporteur en den wachtmeester de marechaussee J. Volkerink de omgeving bij dat vliegtuig afgezet, nadat het Hoofd van de Luchtbeschermingsdienst dezer gemeente telefonisch met het een en ander in kennis was gesteld.

Bij het vliegtuig lagen verspreid vijf lijken van de bij dat vliegtuig behorende bemanning. Deze lijken waren deels totaal verminkt en deels totaal verkoold.

Op een van deze lijken is gevonden een metalen plaatje waarop stond vermeld “G. Slater, I 287890”. Op de andere lijken is geen herkenningsplaatje gevonden. Deze lijken, voor zover kon worden nagegaan droegen de uniform zoals die door Engelsche vliegers wordt gedragen.

Het neergestorte vliegtuig was totaal vernield. Verschillende brokstukken daarvan, lagen verspreid binnen een cirkelomtrek van 400 a 500 meter vanaf dat vliegtuig. Dat vliegtuig was ten dele zodanig verbrand en vernield dat herkenning omtrent soort en type niet mogelijk was.

De bewaking van het vliegtuig en de lijken is overgenomen door de Duitsche militairen van de luchtwachtpost Ane Gemeente Gramsbergen.

Op het terrein waren mede aanwezig Hoofd van de Luchtbeschermingsdienst der gemeente Hardenberg en het waarnemen wijkhoofd van de Luchtbeschermingsdienst te Slagharen.

De vijf lijken zijn, nadat deze door de Duitsche autoriteiten zijn vrijgegeven, door de zorg van het Hoofd van de Luchtbeschermingsdienst op Woensdag 7 October 1942 te omstreeks 15:00 uur in de daarvoor bestemde kisten gedaan en vervoerd naar de begraafplaats te Hardenberg en op Donderdag 8 October 1942 te 13:30 uur aldaar begraven.”

Laten we de herinnering levendig houden aan wat Sergeant George William Rhodes, Sergeant Walter John Howes, Flight Sergeant John ‘Jack’ FormanSergeant Geoffrey ‘Geoff’ Slater en Sergeant John Forbes voor onze vrijheid deden.

George W. Rhodes

Piloot

KIA

Walter J. Howes

Waarnemer

KIA

John Forman

Radiotelegrafist

KIA

Geoffrey Slater

Neuskoepelschutter

KIA

John Forbes

Staartschutter

KIA

De omgekomen bemanningsleden van Wellington DF639 AA-N zijn begraven op de Commonwealth War Graves sectie van de Protestantse Begraafplaats te Hardenberg.

Rust in vrede.

De graven van de bemanningsleden

Heeft u meer informatie over deze crash? Lever het aan

Bronnen:

  • Archief Stichting Luchtoorlog Onderzoek Drenthe
  • Nabestaanden George Rhodes en Geoffrey Slater
  • Nachtjagd Combat Archives – Theo Boiten

Leave Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.