Breng mij naar het informatiepaneel!
In de nacht van 23 op 24 augustus 1943 kregen 727 vliegtuigen, waaronder 335 Lancasters, 251 Halifaxes, 124 Stirlings en 17 Mosquito’s, het bevel om ‘The Big City’ (Berlijn) te bombarderen. Een totaal van 1.765 ton bommen werd boven de hoofdstad van het Derde Rijk afgeworpen. In totaal gingen 56 vliegtuigen verloren, waaronder Lancaster ED550 EM-K.
Lancaster ED550 EM-K van RAF 207 Squadron steeg om 20:33 uur (Engelse tijd) op van vliegbasis RAF Langar. Op de heenweg kreeg het toestel te kampen met technische problemen. Door deze problemen besloot de bemanning om de missie af te breken. Tijdens de terugreis werd Lancaster ED550 EM-K net voor het de Nederlandse grens passeerde, aangevallen door een Duitse nachtjager.
In verband met de technische problemen van het toestel en in reactie op de aanval van de Duitse nachtjager, loste de bemanning uit voorzorg een deel van de bommenlast. Onbedoeld kwamen de bommen neer op de es tussen Noordbarge en Emmen en veroorzaakte veel glasschade. Vlak voordat Lancaster ED550 EM-K neerstortte, werden er vele huizen en gebouwen zwaar beschadigd en enkele zelfs volledig verwoest. Dit kwam doordat de bemanning de nog resterende bommenlading afwierp om op die wijze hoogte proberen te winnen.
Lancaster ED550 EM-K stortte neer op het huis van familie De Vries aan de Herenstreek in Nieuw Dordrecht, waarbij zes bemanningsleden om het leven komen.
Het neerschieten van Lancaster ED550 EM-K werd geclaimd door Hauptmann Hans-Dieter Frank van Stab 1/NJG1 om 24:00 uur.
Rapport van Hauptmann Hans-Dieter Frank die Lancaster ED550 EM-K neerschoot
Jan de Vries stond op dat moment buiten omdat hij kort daarvoor met de buren had staan praten. Het toestel stortte aan de voorzijde van het huis neer waarbij Jan de Vries, zijn vrouw Annigje de Vries-Jalving en zoon Willem de Vries om het leven kwamen. De andere kinderen uit het gezin, Els, Bouke, Bertus, Grada, Annie en Grietje overleefden de ramp.
Van de bemanning van Lancaster ED550 EM-K wist alleen Julian G.S. Walker de crash te overleven. Hij werd zwaargewond door omstanders uit het wrak geholpen en naar het Diaconessenziekenhuis aan de Angelsloërdijk in Emmen overgebracht. Hier werd één van zijn benen geamputeerd. Een Duitse arts oordeelde na twee maanden dat Julian G.S. Walker voldoende was hersteld, en fit genoeg voor transport naar een Duits krijgsgevangenkamp. Hij zou tussen 11 en 14 oktober 1943 door Duitse militairen worden opgehaald, maar drie maanden later verbleef hij nog steeds in het ziekenhuis.
Julian G.S. Walker in het Diaconessenziekenhuis te Emmen
Op 23 januari 1944 hoorde zijn behandeld arts dr. S. van Heerde, dat Julian G.S. Walker in de nacht van 24 op 25 januari alsnog zou worden opgehaald. Omdat Van Heerde Julian G.S. Walker niet geschikt achtte voor vervoer kon hij dit nog voorkomen. Een week later, op 1 februari 1944, werd J.G.S. Walker alsnog opgehaald en overgebracht naar een Duits krijgsgevangenkamp.
Laten we de herinnering levendig houden aan wat Pilot Officer George William Osmer, Pilot Officer Cyril Peter Backlog, Sergeant Julian George Seymour Walker, Sergeant William Martin Ewing Reid, Sergeant John Ward Standish, Sergeant Donald Fells en Sergeant Thomas Elder Charles McKeith voor onze vrijheid deden.
George W. Osmer
Piloot
KIA
Cyril P. Backlog
Navigator
KIA
Julian G.S. Walker
Boordwerktuigkundige
POW
William M.E. Reid
Radiotelegrafist
KIA
John W. Standish
Bommenrichter
KIA
Donald Fells
Rugkoepelschutter
KIA
Thomas E.C. McKeith
Staartschutter
KIA
De gesneuvelde bemanningsleden van Lancaster ED550 EM-K zijn begraven op de Commonwealth War Graves sectie van de Algemene Begraafplaats te Nieuw-Dordrecht.
Rust in vrede.
De graven van de gesneuvelde bemanningsleden
Heeft u meer informatie over deze crash? Lever het aan!