Vickers Wellington Mk.Ic T2516 LN-Q, RAF 99 Squadron, No.3 Group

Neergestort te Smalbroek op 7 november 1941

Charles G. Gilmore

Piloot

KIA

George W.T. Wiggs

Co-piloot

KIA

Ian G. Harrowby

Waarnemer

KIA

Frederick H. Sanders

Radiotelegrafist/boordschutter

KIA

Albert C.F. Harrop

Neuskoepelschutter

KIA

Edward R. Schofield

Staartschutter

KIA

Op vrijdag 7 november 1941 steeg Wellington T2516 LN-Q van RAF 99 Squadron op van vliegbasis RAF Waterbeach. Het toestel en haar zes bemanningsleden maakten deel uit van een formatie van in totaal 392 bommenwerpers met verschillende doelen in Duitsland. Van RAF 99 Squadron stegen twaalf Vickers Wellingtons op, met een dertiende die achterbleef door problemen met de carburateur. Drie Wellingtons vlogen richting het Ruhr-gebied, één andere Wellington vloog naar Oostende en de overige acht hadden als doel Berlijn, waaronder Wellington T2516 LN-Q.

Op de heenweg werd Wellington T2516 LN-Q onwetend gevolgd door het Duitse radarstation ‘Marder’, bij Ten Arlo. Tegelijkertijd werd een Duitse Messerschmitt Bf 110 nachtjager, gevlogen door Oberleutnant Rudolf Schoenert van 5./NJG 2, naar de Wellington geleid. De twee toestellen kwamen tot een dodelijke ontmoeting, waarna Wellington T2516 LN-Q om 20:10 uur neergeschoten werd.

De bemanning van Wellington T2516 LN-Q was niet in staat het toestel verlaten en allen kwamen om bij de crash. De zes bemanningsleden werden begraven in de Commonwealth War Graves sectie van de Algemene Begraafplaats te Beilen.


Boeing B-17F Flying Fortress 42-5850, 547th Bomb Squadron, 384th Bomb Group

Neergestort te Smalbroek op 25 juni 1943

Selden L. McMillin

Piloot

POW

James W. Smith

Co-piloot

WIA/POW

James H. Foister

Navigator

POW

Francis J. Meyers Jr.

Bommenrichter

POW

John J. Reichwein

Radiotelegrafist

POW

Robert H. Buckley

Boordwerktuigkundige

KIA

Lynn T. Jones

Buikkoepelschutter

POW

Stanley W. MacArthur

Rechter zijschutter

POW

David A. Pratt

Linker zijschutter

POW

Arthur W. Nelson

Staartschutter

POW

In de vroege morgen van 25 juni 1943 stegen 275 B-17 Flying Fortresses zonder noemenswaardige escorte op voor aanvallen op Bremen en Hamburg. Na succesvol op te zijn gestegen, bleken beide doelen van het zicht ontnomen te zijn door de bewolking. Hierdoor vielen veel bommenwerpers zogenaamde ‘targets of opportunity’ aan. B-17F 42-5850, gevlogen door Major Selden Longley McMillin en opgestegen te RAF Grafton Underwood, vloog als Wing Leader en wist samen met zeventien anderen toch hun doel Hamburg te bombarderen.

Boven het doel werd B-17F 42-5850 door Flak geraakt waardoor twee motoren in brand vlogen. De bemanning wist het vuur te blussen en één motor in vaanstand te zetten. Vlak hierna werd het toestel aangevallen door een Duitse jager vanaf voren. Boordwerktuigkundige en rugkoepelschutter Technical Sergeant Robert H. Buckley werd dodelijk geraakt door het vuur van de Duitse jager. Door het verminderde vermogen verloor B-17F 42-5850 langzaam hoogte en gaf piloot Major Selden Longley McMillin het bevel het toestel te verlaten.

Afgezien van Technical Sergeant Robert H. Buckley verlieten alle bemanningsleden het toestel en wisten veilig de grond te bereiken. Zonder besturing bleef het toestel langzaam verder zakken tot het toestel een buiklanding maakte. Vlak hierna brak er brand uit waardoor alles behalve de staart van B-17F 42-5850 uitbrandde.

De negen afgesprongen bemanningsleden werden allen gevangen genomen en afgevoerd naar verschillende krijgsgevangenenkampen. Technical Sergeant Robert H. Buckley werd als onbekende Amerikaanse vlieger begraven op de Algemene Begraafplaats te Beilen. Na de oorlog werd hij gerepatrieerd naar Militaire Ereveld Margraten.


Lockheed P-38J Lightning 42-67721, 338th Fighter Squadron, 55th Fighter Group

Neergestort te Vorrelveen op 8 april 1944

Thomas F. Knudson

Piloot

KIA

Op 8 april 1944 voerden twee divisies B-17 Flying Fortresses aanvallen uit op de noordelijke vliegvelden van de Luftwaffe. Tegelijkertijd voerde één divisie B-24 Liberators een aanval uit op doelen rond Braunschweig. Het totaal van 664 bommenwerpers werd geëscorteerd door drie Fighter Groups P-38 Lightnings, negen Fighter Groups P-47 Thunderbolts en zes Fighter Groups P-51 Mustangs, met een totaal van 780 vluchten.

Eén hiervan was P-38J 42-67721 van 338th Fighter Squadron, 55th Fighter Group. Het toestel werd gevlogen door First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson die de bommenwerpervloot naar Braunscchweig moest escorteren. Tijdens zijn missie werden First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson en zijn ‘flight’ van boven aangevallen door twee Duitse jagers. Het toesten van Knudson, P-38J 42-67721, werd getroffen en raakte in een spin. Na zo’n 3000 meter gedaald te zijn, wist First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson zijn toestel weer onder controle te krijgen en vroeg hij om een escorte naar huis.

Onderweg bleef het toestel hoogte verliezen door een verminderd vermogen van beide motoren. Toen First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson op zo’n 1000 meter hoogte vloog, belandde zijn toestel in een ‘stall’ waardoor het wederom in een spin belandde. Ditmaal wist First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson het toestel niet onder controle te krijgen. Hij ondernam geen pogingen zijn cockpitdak af te werpen en het toestel te verlaten. Niet veel later sloeg het toestel te pletter en vloog in brand. First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson kwam om het leven bij de crash.

First Lieutenant Thomas ‘Tom’ Francis Knudson werd begraven op de Algemene Begraafplaats te Beilen. Na de oorlog werd hij gerepatrieerd naar Militaire Ereveld Margraten.


Bronnen:

  • Archief Stichting Luchtoorlog Onderzoek Drenthe
  • Nabestaanden Frederick Sanders
  • American Air Museum
  • www.findagrave.com

Leave Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.