Breng mij naar het informatiepaneel!
In de nacht van 14 op 15 juli 1941 lanceerde de Royal Air Force twee aanvallen. 97 bommenwerpers stegen op met als doel Bremen, en 85 andere bommenwerpers stegen op met als doel Hannover. De bommenwerpers die naar Hannover vlogen bombardeerden tussen 01:10 en 02:45 uur het doel. Twee Britse bommenwerpers keerden niet terug van hun missie naar Hannover. Eén van deze bommenwerpers was Wellington W5513 EP-P. Dit toestel behoorde tot RAF 104 Squadron en was in de late avond van 14 juli 1941 om 22:52 uur opgestegen van RAF Driffield. Het toestel had één 1000lb, vier 500lb, één 250lb GP, één 250lb MLD bommen en twee Small Bomb Containers (gevuld met brandbommen) aan boord.
Na zonder problemen Het Kanaal overgestoken te zijn, werd Wellington W5513 EP-P rond 00:45 uur waargenomen door het Duitse radarstation Löwe. De Jägerleitoffizier (luchtverkeersleider) van dit radarstation, Leutnant Maier, stuurde vervolgens een Duitse Bf 110D-3 G9+FM nachtjager gevlogen door Oberleutnant Helmut Lent en zijn Bordfunker Obergefreiter Meisner richting de Wellington. Na een achtervolging van vier minuten werd Wellington W5513 EP-P onderschept.
Voor meer informatie over de bemanning van Wellington W5513 EP-P, klik op onderstaande uitvouwbare balk.
Pilot Officer George William Rowse
George William Rowse werd geboren in 1920 als zoon van Joseph Yates Rowse en Elizabeth May Simpson in Rugby, Engeland. George was het enige kind.
George volgde zijn onderwijs aan Lawrence Sheriff School en studeerde vervolgens één jaar landbouw aan Reading University. Na zijn eerste jaars examens gehaald te hebben, meldde George zich rond juli 1940 aan voor bij de Royal Air Force.
Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot piloot. Uiteindelijk kreeg hij identificatienummer '61503'.
George volgde zijn opleiding bij No.22 Elementary Flying Training School (EFTS), te Cambridge, en vervolgens No.2 Service Flying Training School. Hier voltooide George in maart 1941 zijn opleiding waarna hij werd toebedeeld aan een Operational Training Unit.
Na een tijdje bij een onbekend Operational Training Unit (waar hij als beste van de klas slaagde) te hebben gevlogen werd George op 28 april 1941 toebedeeld aan RAF 104 Squadron. Hier vloog George eerst een aantal missies als co-piloot, om vervolgens als piloot zijn eigen Vickers Wellington te vliegen. Als co-piloot vloog George de volgende missies:
-
18 op 19 mei 1941; Kiel, in Wellington W5479
-
27 op 28 mei 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
2 op 3 juni 1941; Düsseldorf, in Wellington W5479
-
13 op 14 juni 1941; Schwerte, in Wellington W5479
-
16 op 17 juni 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
22 op 23 juni 1941; Wilhelmshaven, in Wellington W5479 (tijdens deze missie bleef een container met brandbommen tijdens het afwerpen hangen in het bommenruim)
Na genoeg ervaring op te hebben gedaan als co-piloot mocht George gaan vliegen als piloot. Hij vloog de volgende missies als piloot van zijn eigen Wellington en bemanning:
-
9 op 10 juli 1941; Aachen, in Wellington W5425
-
14 op 15 juli 1941; Hannover, in Wellington W5513 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)
George was niet in staat het toestel niet tijdig te verlaten, en kwam bij crash om het leven.
Sergeant Frederick Alfred Harmer
Frederick Alfred Harmer werd geboren op 29 augustus 1917 als zoon van John Harmer en Eliza Hariet Harmer in Wembley, Londen. Frederick had twee oudere zussen: Louisa Harmer (1905) en Dorothy Emily Harmer (1916).
In de jaren '40 werkte Frederick als junior telefonist.
Op 21 augustus 1939 haalde Frederick zijn vliegbrevet bij Thanet Aero Club in een de Havilland DH.87B Hornet Moth.
Het bewijs van behaling van zijn vliegbrevet
Op een gegeven moment meldde Frederick zich aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot piloot. Uiteindelijk kreeg hij identificatienummer '904079'. Frederick volgde zijn opleiding tot piloot onder andere bij No.22 Operational Training Unit (OTU).
1 Course van No.22 OTU, met Frederick op de tweede rij (van voren), uiterst rechts
Bron: The National Archives (through Mark Evans - Midland Aircraft Recovery Group)
Vervolgens werd hij op 26 juni 1941 toebedeeld aan RAF 104 Squadron. Hier vloog Frederick eerst een aantal missies als co-piloot. Als co-piloot vloog Frederick de volgende missies:
Pilot Officer John Thomas Monks
John Thomas Monks werd geboren op 16 oktober 1914 als zoon van George Samuel Monks en Alice Bessie Tovey te Bristol, Engeland. Op 8 november 1914 werd John gedoopt.
John was de jongste van zes kinderen. Hij had één broer, Albert Edward Monks (1902), en vijf zussen: Lilian Alice Monks (1901), Doris Edna Monks (1906), Florence May Monks (1909) en Alice Evelyn Monks (1911).
Op 30 maart 1915 vertrok John's vader naar Frankrijk waar hij als sappeur diende bij de Royal Engineers. Na terugkomst in Engeland werd hij opgenomen in de 4th London Hospital waar hij op 22 november 1918 kwam te overlijden aan een aandoening aan zijn hartkleppen.
Het graf van John's vader, George Samuel Monks
In de jaren '40 werkte John als hulp in een tabakswinkel. John was getrouwd met Mary Elizabeth Monks.
Op een gegeven moment meldde John zich aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot waarnemer. Uiteindelijk kreeg hij identificatienummer '60771'.
Na een tijdje bij een onbekend Operational Training Unit te hebben gevlogen werd John op 28 april 1941 toebedeeld aan RAF 104 Squadron. Hier vloog John de volgende missies als waarnemer van een Vickers Wellington:
-
12 op 13 mei 1941; Mannheim, in Wellington W5436
-
15 op 16 mei 1941; Hannover, in Wellington W5479 (onderweg werd het toestel geraakt door bliksem waardoor de Identification Friend or Foe (IFF) niet meer werkte)
-
18 op 19 mei 1941; Kiel, in Wellington W5479
-
27 op 28 mei 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
2 op 3 juni 1941; Düsseldorf, in Wellington W5479
-
13 op 14 juni 1941; Schwerte, in Wellington W5479
-
16 op 17 juni 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
14 op 15 juli 1941; Hannover, in Wellington W5513 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)
John was niet in staat het toestel niet tijdig te verlaten, en kwam bij crash om het leven.
Sergeant Russell John Reynolds
Russell John Reynolds werd geboren op 2 april 1914 als zoon van Russell George Reynolds en Ellen (of Helen) Williams. Russell was het enige kind van het gezin.
Russell was getrouwd met Ethel Elizabeth Reynolds en woonde in Levenshulme, Manchester.
Op een gegeven moment meldde Russell zich aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot radiotelegrafist. Uiteindelijk kreeg hij identificatienummer '908653'.
Na een tijdje bij een onbekend Operational Training Unit te hebben gevlogen werd Russell op 4 april 1941 toebedeeld aan RAF 104 Squadron. Hier vloog Russell de volgende missies als radiotelegrafist van een Vickers Wellington:
-
8 op 9 mei 1941; Bremen, in Wellington W5486
-
12 op 13 mei 1941; Manneheim, in Wellington W5436
-
15 op 16 mei 1941; Hannover, in Wellington W5479 (onderweg werd het toestel geraakt door bliksem waardoor de Identification Friend or Foe (IFF) niet meer werkte)
-
18 op 19 mei 1941; Kiel, in Wellington W5479
-
27 op 28 mei 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
2 op 3 juni 1941; Düsseldorf, in Wellington W5479
-
13 op 14 juni 1941; Schwerte, in Wellington W5479
-
16 op 17 juni 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
7 op 8 juli 1941; Osnabrück, in Wellington W5426
-
9 op 10 juli 1941; Aachen, in Wellington W5425
-
14 op 15 juli 1941; Hannover, in Wellington W5513 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)
Russell was niet in staat het toestel niet tijdig te verlaten, en kwam bij crash om het leven.
Op 14 juli 1942 publiceerde de nabestaanden van Russell een kleine boodschap in de Manchester Evening News
Sergeant William Everest
William Everest werd geboren in 1920 als zoon van Charles Henry Everest en Elsie Louisa Everest te Coventry.
Op een gegeven moment meldde William zich aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot boordschutter. Uiteindelijk kreeg hij identificatienummer '952521'.
Na een tijdje bij een onbekend Operational Training Unit te hebben gevlogen werd William op 6 mei 1941 toebedeeld aan RAF 104 Squadron. Hier vloog Russell de volgende missies als boordschutter van een Vickers Wellington:
-
13 op 14 juni 1941; Schwerte, in Wellington W5479
-
16 op 17 juni 1941; Keulen, in Wellington W5479
-
14 op 15 juli 1941; Hannover, in Wellington W5513 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)
William was niet in staat het toestel niet tijdig te verlaten, en kwam bij crash om het leven.
Sergeant Lawrence Dominick Coogan
Lawrence Dominick Coogan werd geboren op 13 november 1911 als zoon van Lawrence Coogan en Elizabeth Blake te Prenton. Lawrence had vier broers: Thomas, Gerard, Pat en Joseph. Thomas en Joseph diende ook in de Royal Air Force, en Gerard en Pat bij de Royal Artillery.
De neef van Lawrence, Thomas Edward Coogan, was ook piloot bij de Royal Air Force en werd in januari 1941 onderscheiden met de Distinguished Flying Medal. Hij kwam om het leven toen hij op 16 maart 1942, vliegende in Lysander Mk.III R9120, bij Findhorn Bay een betonnen blok raakte. Zowel Thomas als zijn passagier kwamen hierbij om het leven.
Krantenknipsel over de neef van Lawrence
Lawrence volgde zijn onderwijs aan St. Joseph's en St. Hugh's Schools in Birkenhead. Na zijn opleiding voltooid te hebben werkte Lawrence en aantal jaar bij Messrs Sharples en daarna zo'n vier jaar bij Thomas and John Brocklebank Ltd., actief in de scheepsbouw.
In december 1940 meldde Lawrence zich aan voor bij de Royal Air Force. Hier werd hij toegelaten waarna hij kon beginnen aan zijn opleiding tot boordschutter. Uiteindelijk kreeg hij identificatienummer '1017550'.
Na een tijdje bij een onbekend Operational Training Unit te hebben gevlogen werd Lawrence op 25 mei 1941 toebedeeld aan RAF 104 Squadron. Hier vloog Russell de volgende missies als boordschutter van een Vickers Wellington:
-
2 op 3 juni 1941; Düsseldorf, in Wellington W5441
-
14 op 15 juli 1941; Hannover, in Wellington W5513 (van deze missie keerde de bemanning niet terug)
Lawrence was niet in staat het toestel niet tijdig te verlaten, en kwam bij crash om het leven.
De Duitse nachtjager loste één salvo, waarna de nietsvermoedende Wellington en haar bemanning naar de grond stortte nadat beide motoren en de staartkoepel kapotgeschoten waren. Toen het toestel de grond raakte explodeerde de volledige bommenlast. Oberleutnant Helmut Lent noteerde “met een felle brand in beide motoren stortte het vliegtuig verticaal neer bij Veendam en explodeerde met een enorme ontploffingsflits“.
Het verlies van Wellington W5513 EP-P en haar bemanning was het eerste operationele verlies van RAF 104 Squadron sinds haar reformatie in april 1941
Trijn Oosting-Van der Laan verteld: “In de nacht van 14 op 15 juli 1941 stond mijn vader en mijn oudste zus ‘s nachts aandachtig naar de hemel te staren. Dit deed hij wel vaker om de geallieerde vliegtuigen te spotten die richting Duitsland vlogen. Soms grote zwermen waarbij het gezoem duidelijk te horen was. Dat kon zowel ‘s avonds als ‘s nachts zijn. Maar deze avond was het anders; een vliegtuig werd belaagd door een Duits jachtvliegtuig. Dit was rond 1 uur ‘s nachts. Het jachtvliegtuig cirkelde om het grote vliegtuig en beschoot onderwijl langdurig het geallieerde toestel. Mijn vader zag hoe de bommenwerper werd geraakt en brandend neerstortte. Mijn vader zag dat het vlakbij, aan de andere kant van Veendam was.
Mijn vader vertelde de volgende morgen wat hij gezien had. Mijn oudere broer ging toen ter tijd naar de ambachtsschool die vlak bij de aardappelmeelfabriek van DWM stond. Een landweg voerde toen nog naar de crashplaats. Nieuwsgierig als jonge mensen zijn ging mijn broer met een aantal vrienden richting het vliegtuig. Hij kwam later die dag thuis met dingen die hij gevonden had. Het was een stuk parachute en een stuk vliegtuigglas. Van de parachute maakte mijn moeder zakdoekjes. Van het vliegtuigglas heeft mijn vader nog een ster gezaagd met daarin geplaatst een oorlogsdubbeltje voor mijn moeder. In de tuin vond mijn vader ook nog een stuk aluminium, een onderdeel van het vliegtuig.“
Bij de crash kwamen alle zes bemanningsleden om het leven. Zij werden begraven op de Algemene Begraafplaats te Veendam.
De teraardebestelling van de bemanningsleden van Wellington W5512 EP-P op 16 juli 1941. Na de eerste dag lager er al 150 boeketten bij de graven
Laten we de herinnering levendig houden aan wat Pilot Officer George William Rowse, Sergeant Frederick Alfred Harmer, Pilot Officer John Thomas Monks, Sergeant Russell John Reynolds, Sergeant William Everest en Sergeant Lawrence Dominick Coogan voor onze vrijheid deden.
George W. Rowse
Piloot
KIA
Frederick A. Harmer
Co-piloot
KIA
John T. Monks
Waarnemer
KIA
Russell J. Reynolds
Radiotelegrafist
KIA
William Everest
Neuskoepelschutter
KIA
Lawrence D. Coogan
Staartschutter
KIA
De complete bemanning van Wellington W5513 EP-P ligt begraven op de Commonwealth War Graves sectie van de Algemene Begraafplaats te Veendam.
Rust in vrede.
De oorlogsgraven te Veendam, waaronder de bemanning van Wellington W5513 EP-P, in 1947
De graven van de bemanningsleden
Heeft u meer informatie over deze crash? Lever het aan!
Bronnen:
- Archief Stichting Luchtoorlog Onderzoek Drenthe
- Nachtjagd Combat Archives – Theo Boiten
- www.findagrave.com
Het plaatsen van het Lost Wings informatiepaneel is gebeurt in samenwerking met Rink Oosting en mogelijk gemaakt door een subsidie van Gemeente Veendam.
